2014 жылы Рио-де-Жанейродағы аты аңызға айналған “Маракана” стадионында Германия мен Аргентина арасында Әлем чемпионатының финалдық матчы басталды. Дәл осы матч Неміс жартылай қорғаушысы Кристоф Крамер үшін өміріндегі ең маңызды, бірақ естелігі жоқ ойын ретінде тарихта қалды.
Соққы және естен тану
Ойынның бірінші таймында Крамер Аргентина қорғаушысы Эзекиель Гараймен қатты соқтығысып, басынан ауыр жарақат алды. Бірнеше минуттан кейін ол алаңға қайта оралды. Сырт көзге бәрі қалыпты көрінгенімен, Кристофтың санасында қара түнек орнаған еді. Оның сол сәттегі әрекеттері әріптестері мен төрешіні шошытты.
Алаңдағы оғаш мінез: Куәгерлер не дейді?
Командаластары Крамердің есі кіресілі-шығасылы болып жүргенін бірден байқаған.
Филипп Лам: “Кристоф қасыма келіп, капитандар белгісін беруімді сұрады. Мен не болып жатқанын түсінбей қалдым.” — деп еске алады.
Томас Мюллер: “Ол маған жақындап: “Бұл шынымен финал ма?” — деп сұрады. Сосын мені “Герд Мюллер” деп атап, 1974 жылғы жеңіспен құттықтады. Оның санасы 40 жыл артқа кетіп қалғандай болды.”
Сонымен қатар, Крамер стадиондағы атмосфераны туған қаласындағы “Рур” стадионымен шатастырған.
Мануэль Нойер: “Кристоф маған келіп, қақпаға тұрғысы келетінін айтты. Менімен орын ауыстыруды өтінді.”
Никола Риццоли (Төреші): “Ол менен: “Төреші мырза, бұл финал ма?” — деп қайта-қайта сұрады. Мен оны қалжыңдап тұр деп ойладым.”
32-минутта Филипп Лам мен Мануэль Нойер бапкер Йоахим Лёвке Крамердің жағдайы мүлдем дұрыс емес екенін хабарлап, оны тез арада алмастыруды талап етеді. Оның орнына Андре Шюррле шыққан болатын.
Кейіннен Кристоф Крамер сол күні болған оқиғалардың ешбірін есіне түсіре алмады. “Мен үшін ол матч жоқ. Ол жерде не болғанын тек басқалардың айтуы бойынша ғана білемін.” — деді ол сұхбаттарында.