Қазақстан ұлттық құрамасының жартылай қорғаушысы Исламбек Қуат әлі де өзінің болашағы туралы шешім қабылдамады: Еуропада трансферлік терезе жабылды және оның екі ғана нұсқасы бар - "Химкидің" екінші командасында қалу немесе өз еліне оралу.
Жақында оның "Астанаға" ауысуы туралы ақпарат пайда болған еді. Бұл жаңалық ол өзінің мансабындағы ең жақсы жылдарын өткізген "Қайрат" клубының жанкүйерлеріне ұнамады. Исламбек журналист әрі инсайдер Айдын Қожахметке берген сұхбатында өзінің болашағы туралы айтты.
- Мен "Химки-2" командасында жұмыс істеп жүрмін және мансабымды қайда жалғастыратынымды нақты айта алмаймын. Қазақстанға оралу? Мен бұл нұсқаны жоққа шығармаймын, бірақ әлі нақты ұсыныстар жоқ.
- Тіпті "Астанадан" да ұсыныс түспеді ме? Олар сенімен келіссөздер жүргізіп жатыр деген ақпарат шыққан еді.
- Мен "Астананың" басшылығымен әңгімелестім, Давид Лориямен сөйлестім, оны жасырмаймын. Бірақ бұл әдеттегі қызығушылық туралы әңгіме болды, біз нақты ешнәрсе талқылаған жоқпыз. Біз пікір алмастық.
- Егер нақты ұсыныс түссе қабылдайсыз ба?
- Егер бас бапкерлің маған көңілі толса, иә. Мен үшін ойнау өте маңызды. Әйтпесе мен Қазақстан құрамасындағы орнымды жоғалтып аламын. Мен бұған жол бере алмаймын.
- Бұл екі клубтың да жанкүйерлерін ренжітуі мүмкін екенін білесіз бе?
- Меніңше, "Қайраттың" жанкүйерлері маған кек сақтамайтын сияқты, өйткені олар менің ойнауым керектігін, мансабымды жалғастыруым керектігін жақсы түсінеді. Сонымен қатар мен алматылық клубқа барымды бердім. "Астананың" жанкүйерлеріне келетін болсақ, олардың маған деген кегі бар екенін түсінемін, бірақ мұның бәрі жөнделеді.
- Қалайша?
- Алаңда жұмыс істеу арқылы, басқа нұсқалар жоқ. Біз алаңда да барымызды салып ойнауымыз керек. Сонда олар менің жау емес екенімді түсінетін болады.
- Бірақ клуб туралы жасаған мәлімдемелеріңіз туралы не айтуға болады?
- Мен клуб туралы жаман нәрсе айтқан жоқпын, шатастырмаңыз. Ия, бірде ол жерде жұмыс істеген адамдар туралы айттым. Олар маған мүмкіндік бермеді. Содан кейін мен "Қайратқа" ауысып, ересек футболшы ретінде қалыптастым. Бірақ мен әрқашан "Астанаға" құрметпен қараймын. Ия, мен "Қайраттың" ойыншысы едім, бірақ "Астанамен" болатын матч мен үшін ғана емес, бүкіл команда үшін маңызды болды. Бұл қалыпты бәсекелестік. Біздің кейбір эмоцияларды көрсеткеніміз заңды процесс, бірақ олар қалаға, клубқа немесе жанкүйерлерге бағытталмады. Кейде бұл эмоциялар басым болатын. Менің ойымша, бұлардың әр түрлі нәрсе екенін түсіну керек сияқты.
- Яғни, сіз "Астанаға" ауысу үшін өзіңізді ыңғайсыз сезінбейсіз бе?
- Жоқ. Неге олай болуы керек? Мен Астана футболының тәрбиеленушісі болдым, осы қалада өстім, мансабымды "Астанада" бастадым. Мен өз қаламда өзімді жайсыз сезінуге ешқандай себеп көріп тұрған жоқпын. Футбол ойнау - менің кәсібім. Егер мен "Астанаға" футболшы ретінде керек болсам, бас бапкер маған қызығушылық танытса, мен клубпен келісім-шартқа отырамын, клубқа барынша пайда әкелу үшін бәрін жасаймын.
Тағы бір рет қайталап айтамын: мен үшін ұлттық құрамада ойнау маңызды. Ал егер ол үшін жердің астында ойнау керек болса, онда мен сол жерде ойнаймын. Егер аспанда ойнауға тура келсе - сол жерге ұшып барамын. Ең бастысы - ұлттық құрама. Сондықтан мен ұлттық құрамаға әрі қарай шақырту алу үшін бәрін жасаймын. "Астана" - жоғары орындар үшін күресетін үлкен клуб. Мен бұған күмәнданбаймын. Ешкімнің артық сұрағы болмас үшін барымды саламын.
